Ceramika berylowa (tlenek berylu lub BeO) została opracowana w latach pięćdziesiątych XX wieku jako techniczny materiał ceramiczny epoki kosmicznej i oferuje unikalne połączenie właściwości niespotykanych w żadnym innym materiale ceramicznym. Ma specjalną kombinację właściwości termicznych, dielektrycznych i mechanicznych, dzięki czemu jest bardzo pożądany do stosowania w zastosowaniach elektronicznych. Cechy te są unikalne dla tego materiału. Ceramika BeO ma doskonałą wytrzymałość, wyjątkowo niskie straty dielektryczne i przewodzi ciepło skuteczniej niż większość metali. Oferuje większą przewodność cieplną i niższą stałą dielektryczną, oprócz korzystnych właściwości fizycznych i dielektrycznych tlenku glinu.

Jest to idealny materiał do zastosowań wymagających wysokiego odprowadzania ciepła, a także wytrzymałości dielektrycznej i mechanicznej ze względu na doskonałą przewodność cieplną. Szczególnie dobrze nadaje się do stosowania jako laser diodowy i radiator półprzewodnikowy, a także jako środek szybkiego przenoszenia ciepła w zminiaturyzowanych obwodach i szczelnie zamkniętych zespołach elektronicznych.

Typowe stopnie

99% (przewodność cieplna 260 W/m·K)

99,5% (przewodność cieplna 285 W/m·K)

Typowe właściwości

Niezwykle wysoka przewodność cieplna

Wysoka temperatura topnienia

Wysoka wytrzymałość

Doskonała izolacja elektryczna

Dobra stabilność chemiczna i termiczna

Niska stała dielektryczna

Tangens o niskiej stracie dielektrycznej

Typowe zastosowania

Układy scalone

Elektronika dużej mocy

Tygiel metalurgiczny

Osłona chroniąca termoparę