เซรามิกเบริลเลีย (เบริลเลียมออกไซด์หรือ BeO) ได้รับการพัฒนาในปี 1950 ในฐานะวัสดุเซรามิกทางเทคนิคสำหรับยุคอวกาศ และนำเสนอคุณสมบัติที่ผสมผสานกันอย่างมีเอกลักษณ์ซึ่งไม่พบในวัสดุเซรามิกอื่นๆ มีการผสมผสานพิเศษระหว่างคุณสมบัติทางความร้อน ไดอิเล็กทริก และทางกล ทำให้เป็นที่ต้องการอย่างมากสำหรับใช้ในงานอิเล็กทรอนิกส์ คุณสมบัติเหล่านี้มีเอกลักษณ์เฉพาะสำหรับวัสดุนี้ เซรามิก BeO มีความแข็งแรงที่เหนือกว่า มีคุณลักษณะการสูญเสียอิเล็กทริกต่ำเป็นพิเศษ และนำความร้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าโลหะส่วนใหญ่ ให้ค่าการนำความร้อนที่สูงกว่าและค่าคงที่ไดอิเล็กตริกที่ต่ำกว่า นอกเหนือจากคุณสมบัติทางกายภาพและไดอิเล็กทริกที่ดีของอลูมินา
เป็นวัสดุที่เหมาะสำหรับการใช้งานที่ต้องการการกระจายความร้อนสูง รวมถึงความแข็งแรงของไดอิเล็กตริกและเชิงกลเนื่องจากมีค่าการนำความร้อนที่ดีเยี่ยม เหมาะอย่างยิ่งสำหรับใช้เป็นไดโอดเลเซอร์และตัวระบายความร้อนเซมิคอนดักเตอร์ รวมถึงสื่อการถ่ายเทความร้อนอย่างรวดเร็วสำหรับวงจรขนาดเล็กและชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ที่บรรจุแน่น
เกรดทั่วไป
99% (การนำความร้อน 260 วัตต์/เมตร·เคลวิน)
99.5% (การนำความร้อน 285 W/m·K)
คุณสมบัติทั่วไป
การนำความร้อนสูงมาก
จุดหลอมเหลวสูง
มีความแข็งแรงสูง
ฉนวนไฟฟ้าที่ดีเยี่ยม
เสถียรภาพทางเคมีและความร้อนที่ดี
ค่าคงที่ไดอิเล็กตริกต่ำ
แทนเจนต์การสูญเสียอิเล็กทริกต่ำ
การใช้งานทั่วไป
วงจรรวม
อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์กำลังสูง
เบ้าหลอมโลหะ
ปลอกป้องกันเทอร์โมคัปเปิล