Όσον αφορά το μέγεθος και την περιεκτικότητα σε καθαρό οξείδιο του αλουμινίου, το κεραμικό οξείδιο του αλουμινίου είναι το πιο κοινό τεχνικό κεραμικό. Το οξείδιο του αλουμινίου, γνωστό και ως αλουμίνα, θα πρέπει να είναι το πρώτο κεραμικό που εξετάζει ένας σχεδιαστής εάν σκέφτεται να χρησιμοποιήσει κεραμικά για να αντικαταστήσει μέταλλα ή εάν τα μέταλλα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν λόγω υψηλών θερμοκρασιών, χημικών, ηλεκτρικής ενέργειας ή φθοράς. Το κόστος του υλικού μετά την καύση του δεν είναι πολύ υψηλό, αλλά εάν χρειάζονται ακριβείς ανοχές, απαιτείται λείανση και στίλβωση με διαμάντια, γεγονός που μπορεί να προσθέσει μεγάλο κόστος και να κάνει το εξάρτημα πιο ακριβό από ένα μεταλλικό μέρος. Η εξοικονόμηση μπορεί να προέλθει από μεγαλύτερο κύκλο ζωής ή λιγότερο χρόνο που το σύστημα πρέπει να τεθεί εκτός σύνδεσης για να διορθωθεί ή να αντικατασταθεί. Φυσικά, ορισμένα σχέδια δεν μπορούν να λειτουργήσουν καθόλου εάν εξαρτώνται από μέταλλα λόγω του περιβάλλοντος ή των απαιτήσεων της εφαρμογής.
Όλα τα κεραμικά είναι πιο πιθανό να σπάσουν από τα περισσότερα μέταλλα, κάτι που πρέπει επίσης να σκεφτεί ο σχεδιαστής. Εάν διαπιστώσετε ότι η αλουμίνα είναι εύκολο να κοπεί ή να σπάσει στην εφαρμογή σας, το κεραμικό οξείδιο του ζιρκονίου, γνωστό και ως Zirconia, θα ήταν μια εξαιρετική εναλλακτική λύση. Είναι επίσης πολύ σκληρό και ανθεκτικό στη φθορά. Η ζιρκονία είναι πολύ ισχυρή λόγω της μοναδικής τετραγωνικής κρυσταλλικής δομής της, η οποία συνήθως αναμιγνύεται με την Ύτρια. Οι μικροί κόκκοι της ζιρκονίας επιτρέπουν στους κατασκευαστές να κατασκευάζουν μικρές λεπτομέρειες και αιχμηρές άκρες που μπορούν να αντέχουν στην σκληρή χρήση.
Και οι δύο αυτές πρώτες ύλες έχουν εγκριθεί για ορισμένες ιατρικές και σωματικές χρήσεις καθώς και για πολλές βιομηχανικές χρήσεις. Οι σχεδιαστές κεραμικών εξαρτημάτων για χρήση σε ιατρικές, αεροδιαστημικές, ημιαγωγούς, όργανα και βιομηχανικές εφαρμογές ενδιαφέρονται για την τεχνογνωσία μας στην ακριβή κατασκευή.